- Główne objawy
- Jak przebiega transmisja
- Diagnoza zapalenia opon mózgowych typu C.
- Jak odbywa się leczenie
- Zapobieganie zapaleniu opon mózgowych C.
Zapalenie opon mózgowych typu C, zwane także meningokokowym zapaleniem opon mózgowych, jest rodzajem bakteryjnego zapalenia opon mózgowych wywołanego przez bakterię Neisseria meningitidis, które może być śmiertelne, jeśli nie zostanie odpowiednio leczone. Dowiedz się więcej o meningokokowym zapaleniu opon mózgowych.
Choroba ta może wystąpić w każdym wieku, występując częściej u dzieci poniżej 5 lat i ma objawy grypopodobne, które mogą utrudniać diagnozę i rozpoczęcie leczenia, zwiększając prawdopodobieństwo następstw, takich jak głuchota, amputacja i urazy mózgu.
Przeniesienie zapalenia opon mózgowych może nastąpić na przykład przez kaszel i kichanie, powodując na przykład rozproszenie bakterii w powietrzu i zakażenie innych ludzi. Zatem najlepszym sposobem zapobiegania zapaleniu opon mózgowych jest unikanie kontaktu z zarażonymi ludźmi i uzyskanie szczepionki przeciwko zapaleniu opon mózgowych C w pierwszych miesiącach życia.
Główne objawy
Objawy zapalenia opon mózgowych są podobne do objawów grypy, jednak jeśli osoba ma sztywność szyi, aw konsekwencji trudności w zgięciu szyi, ważne jest, aby udać się do lekarza, ponieważ objaw ten wskazuje na zapalenie opon mózgowych. Inne objawy choroby to:
- Wysoka gorączka; Ból głowy; Plamy skórne; Zamieszanie psychiczne; Ból gardła; Wymioty; Ból stawów; Światłowstręt; Senność.
Ponadto widoczne są purpurowe plamy na skórze, które mogą być duże lub małe i które mogą szybko rozprzestrzeniać się po całym ciele w miarę postępu choroby.
Objawy zapalenia opon mózgowych C pojawiają się między 2 a 10 dniem po kontakcie osoby z bakteriami, jednak kolejność i intensywność objawów różnią się w zależności od osoby, co może utrudnić diagnozę i opóźnić rozpoczęcie leczenia.
Jak przebiega transmisja
Przeniesienie zapalenia opon mózgowych C następuje poprzez bezpośredni kontakt z wydzieliną oddechową lub kałem osoby zakażonej bakterią Neisseria meningitidis . Dlatego kaszel, kichanie i ślina są sposobami przenoszenia bakterii i zaleca się unikanie dzielenia się sztućcami, szklankami i odzieżą z zarażonymi ludźmi.
Nawyk częstego mycia rąk lub używania żelu alkoholowego w celu utrzymania czystości rąk może pomóc zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji.
Osoby bliskie osobom z zapaleniem opon mózgowych C muszą udać się do pracownika służby zdrowia, aby otrzymać leki zapobiegawcze.
Diagnoza zapalenia opon mózgowych typu C.
Wstępnej diagnozy zapalenia opon mózgowych C dokonuje infekolog lub neurolog na podstawie analizy objawów. Potwierdzenia można jednak dokonać wyłącznie za pomocą badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi, nakłucie lędźwiowe i płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) lub analiza CSF, w których bada się obecność Neisseria meningitidis.
Po przeprowadzeniu badania lekarz będzie mógł potwierdzić chorobę, a tym samym jak najszybciej przygotować plan interwencji, aby uniknąć możliwych komplikacji. Zobacz, jakie są konsekwencje zapalenia opon mózgowych.
Jak odbywa się leczenie
Leczenie zapalenia opon mózgowych C odbywa się w środowisku szpitalnym, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii, stosując dożylne antybiotyki specyficzne dla bakterii. Ponadto zaleca się, aby osoba ta odpoczywała i była intensywnie monitorowana przez zespół medyczny.
Leczenie należy wykonać jak najszybciej, aby zapobiec epidemii i poważnym powikłaniom dla osoby.
Zapobieganie zapaleniu opon mózgowych C.
Najłatwiejszym i najskuteczniejszym sposobem zapobiegania zapaleniu opon mózgowych jest szczepienie, które można podawać od 3 miesiąca życia. Szczepionka na tego rodzaju zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych nazywa się szczepionką Meningococcal C i jest dostępna w ośrodkach zdrowia. Szczepionka trwa od 1 do 2 lat, dlatego należy ją stosować u dzieci w wieku do 4 lat i młodzieży w wieku od 12 do 13 lat. Dowiedz się więcej o szczepionce, która chroni zapalenie opon mózgowych.
Działania niepożądane tej szczepionki są zwykle krótkotrwałe i łagodne, takie jak ból, obrzęk i zaczerwienienie w miejscu podania, oprócz niskiej gorączki.
Oprócz szczepień ważne jest, aby unikać kontaktu z zarażonymi ludźmi, często myć ręce i unikać dzielenia się jedzeniem i rzeczami osobistymi.
