- Główne objawy przedmiotowe i podmiotowe
- Co powoduje syndrom
- Jak powstaje diagnoza
- Jak odbywa się leczenie
- Leczenie podczas ciąży
Zespół przeciwciał antyfosfolipidowych, znany również jako zespół Hughesa lub po prostu APS lub APS, jest rzadką chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się łatwością tworzenia zakrzepów w żyłach i tętnicach, które zakłócają krzepnięcie krwi, co może powodować ból głowy, trudności w oddychaniu i na przykład zawał serca.
Według przyczyny SAF można podzielić na trzy główne typy:
- Pierwotny, gdy nie ma konkretnej przyczyny; Wtórne, które dzieje się w wyniku innej choroby i jest zwykle związane z toczniem rumieniowatym układowym. Wtórne APS może również wystąpić, chociaż jest rzadsze, związane z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak na przykład twardzina skóry i reumatoidalne zapalenie stawów; Katastrofalny, który jest najcięższym typem APS, w którym skrzepliny powstają w co najmniej 3 różnych lokalizacjach w czasie krótszym niż 1 tydzień.
APS może wystąpić w każdym wieku i u obu płci, jednak częściej występuje u kobiet w wieku od 20 do 50 lat. Leczenie musi być ustalone przez lekarza rodzinnego lub reumatologa i ma na celu zapobieganie powstawaniu zakrzepów i zapobieganie powikłaniom, szczególnie gdy kobieta jest w ciąży.
Główne objawy przedmiotowe i podmiotowe
Główne oznaki i objawy APS związane są ze zmianami w procesie krzepnięcia i występowaniem zakrzepicy, z których głównymi są:
- Ból w klatce piersiowej; Trudności w oddychaniu; Ból głowy; Nudności; Obrzęk kończyn górnych lub dolnych; Zmniejszona liczba płytek krwi; Kolejne spontaniczne poronienia lub zmiany w łożysku, bez wyraźnej przyczyny.
Ponadto osoby, u których zdiagnozowano APS, częściej mają problemy z nerkami, zawał serca lub udar, na przykład z powodu tworzenia zakrzepów, które zakłócają krążenie krwi, zmieniając ilość krwi docierającej do narządów. Zrozum, czym jest zakrzepica.
Co powoduje syndrom
Zespół przeciwciał antyfosfolipidowych jest stanem autoimmunologicznym, co oznacza, że sam układ odpornościowy atakuje komórki w ciele. W tym przypadku organizm wytwarza przeciwciała antyfosfolipidowe, które atakują fosfolipidy obecne w komórkach tłuszczowych, co ułatwia krzepnięcie krwi i tworzenie zakrzepów.
Konkretny powód, dla którego układ odpornościowy wytwarza ten typ przeciwciała, nie jest jeszcze znany, ale wiadomo, że jest to częstszy stan u osób z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak na przykład toczeń.
Jak powstaje diagnoza
Rozpoznanie zespołu przeciwciał antyfosfolipidowych definiuje się przez obecność co najmniej jednego kryterium klinicznego i laboratoryjnego, to znaczy obecności objawu choroby i wykrycia co najmniej jednego autoprzeciwciała we krwi.
Wśród kryteriów klinicznych rozważanych przez lekarza są epizody zakrzepicy tętniczej lub żylnej, występowanie aborcji, przedwczesne porody, choroby autoimmunologiczne i obecność czynników ryzyka zakrzepicy. Te kryteria kliniczne należy udowodnić za pomocą badań obrazowych lub laboratoryjnych.
Jeśli chodzi o kryteria laboratoryjne, istnieje co najmniej jeden rodzaj przeciwciała antyfosfolipidowego, taki jak:
- Toczeń antykoagulant (AL); antykardiolipina; anty beta2-glikoproteina 1.
Przeciwciała te należy oceniać dwa razy w odstępie co najmniej 2 miesięcy.
Aby diagnoza była pozytywna dla APS, konieczne jest potwierdzenie obu kryteriów poprzez badania przeprowadzone dwukrotnie w odstępie co najmniej 3 miesięcy.
Jak odbywa się leczenie
Chociaż nie ma leczenia zdolnego do wyleczenia APS, możliwe jest zmniejszenie ryzyka powstawania skrzepów, aw konsekwencji pojawienia się powikłań, takich jak zakrzepica lub zawał, poprzez częste stosowanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak Warfaryna, która jest przeznaczona do podawania doustnego lub heparyna przeznaczona do podawania dożylnego.
Przez większość czasu osoby z APS, które poddawane są leczeniu antykoagulantami, są w stanie prowadzić całkowicie normalne życie, ważne jest jedynie regularne konsultacje z lekarzem w celu dostosowania dawek leków, w razie potrzeby.
Jednak, aby zapewnić powodzenie leczenia, nadal ważne jest unikanie niektórych zachowań, które mogą osłabiać działanie antykoagulantów, tak jak w przypadku jedzenia produktów zawierających witaminę K, takich jak na przykład szpinak, kapusta lub brokuły. Sprawdź inne środki ostrożności, które powinieneś stosować podczas stosowania antykoagulantów.
Leczenie podczas ciąży
W niektórych bardziej szczególnych przypadkach, takich jak w czasie ciąży, lekarz może zalecić leczenie heparyną do wstrzykiwań związaną z aspiryną lub dożylną immunoglobuliną, aby zapobiec powikłaniom, takim jak na przykład aborcja.
Przy odpowiednim leczeniu istnieje duża szansa, że kobieta w ciąży z APS będzie miała normalną ciążę, jednak konieczne jest ścisłe monitorowanie jej przez położnika, ponieważ jest ona narażona na większe ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu lub stanu przedrzucawkowego. Naucz się rozpoznawać objawy stanu przedrzucawkowego.
